هلا دریا! چه راحت پُر کند عشقت سبوها را           چه راحت می‌پذیری در خودت این خُرده "جو"ها را

تو را هرکس که پیدا می‌کند، گم می‌کند خود را           تمنای تو شیرین می‌کند این جست و جوها را

تو آن دست پُر از مهر خدا در آستین هستی           که دستانت برآورده است عمری آرزوها را

تـمام گـریه‌ها از دامنت لـبخـنـد برگـشـتـند           مصفّا می‌کند حال و هوایت خلق و خوها را

اگر بازار رمّالان شهر از سکّه افتاده است           تو بر هم می‌زنی قول و قرار پیشگوها  را

چه نوری داده زیر سقف ایوانت نمازم را           چه شوری داده حوض صحن جمهوری وضوها را

اگر هـر بار عهـدم را شکستم با تو، می‌آیم           دلم گرم است پاسخ می‌دهی بی‌چشم و روها را

بگو نقّـاره‌ها را تا به سازی تـازه بنـوازند           که پاسخ داده حضرت بر سلامم "أدخلوها" را